-
1 wieńcz|yć
impf vt książk. 1. (zdobić) to crown- budowlę wieńczyła wspaniała attyka the building was crowned with a splendid parapet ⇒ zwieńczyć2. (kończyć) to crown- jego starania nie zawsze były wieńczone sukcesem his efforts were not always crowned with success ⇒ uwieńczyć3. (nakładać) to garland- wieńczyła kwiatami skronie zwycięzców she garlanded the winners with flowers ⇒ uwieńczyć4. przen. to adorn- gałązka oliwna wieńczy jego głowę an olive twig adorns his headThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wieńcz|yć
См. также в других словарях:
wieńczyć — ndk VIb, wieńczyćczę, wieńczyćczysz, wieńcz, wieńczyćczył, wieńczyćczony 1. książk. «okalać, opasywać wieńcem, girlandą; nakładać wieniec na głowę» Wieńczyć zwycięzcę. Wieńczyć skronie laurem. Posągi bohaterów wieńczono girlandami kwiatów. 2.… … Słownik języka polskiego
